පුංචි දියණිය

පිපී ගිලිහුනු සුවඳවත් මල්
වසාගද්දී වැලි තලාවන්
සිතේ තෙරපී සිතට වද දුන්
නිහඩ සිතුවිලි එලි බසී..

සිනා මල් දම් ගොත සැරසු ගෙඋයන් ,වතුපිටි එදා..
හඩයි සිහිවී චුටි දෝණිගේ අවමගුල සිහිවී මෙදා....
කෙලි කවටකම් වලින් අප සැම සිනා සයුරේ ගිල්වමින් ..
දැමු ඇගෙ දඟකාරකම් අද ඇත කොහේදෝ සැඟවෙමින් ...

පහන නිවුනා පුංචි නිවසේ ඔබ පැමිණි දින දැල්වූ ලයේ..
අන්දකාරයි නිවස සැමතැන මාගේ සුරතල් දියණියේ....
ගිරා පැටවුනි, ලේන් පැටවුනි අද නොමැත දූ මේ ගෙහි..
පිටව ගොස් ඇත සුරලෝකේ වෙත දමා තනිකොට අප මෙහි...

තබා ගත් මුත් රුදුරු ශෝකය හිතේ ගුලි කර බැඳ තදින්...
එලි බසී එය දෙමින් රිදුමන් වෙන්කළා මෙන් හිස කඳින් ...
නොයයි කිසිදා නුඹේ මතකය මගේ හදේ ගැඹුරුම තැනින්...
පතන්නෙමි සුව නිර්වාණයේ වැලපෙමින් ගත සිත සොවින්...

මෙවන් විපතක් කිසිඳු භවයක සිඟිති දූ හට යලි නොවේවා
නුඹ උපන් තැන  වාසනාවේ රිදී රේඛා පහල වේවා....
කරන හැමදේ,සිතන හැමදේ සිතන අයුරින් සඵල වේවා...
තවත් භවයක මගේ දුව වී මගේ තුරුලේ නුඹ රැඳේ වා.......