ජිවිතයේ අපිට නොයෙක් බලාපොරොත්තු තියනවා..ඇත්තට ම බලාපොරොත්තු කියන්නේ අපේ සිහින.පුංචි කලේ ඉදන් අපි සිහින මවනවා. ලොකු අය වුනාම මෙහෙම වෙනවා, මේ විදියට ඉන්නවා , ඒ වගේ. ඉතින් අපි ටික ටික ලොකු වෙනකොට ඒ සිහින සමහර ඒවා සැබෑ කර ගන්නවා . සමහර ඒවා නෑ.
හිතලා බලන්න .. ජිවිතයේ අපි තාම එච්චර කාලයක් ගත කරලා නෑ.එත් දැනටමත් අපි කොතරම් බලාපොරොත්තු, සිහින මවලා තියනවද කියල.. ඒ කලින් සිතු දේවල් කොපමණ ඉටු කරගෙන තියෙයි ද..?
බලාපොරොත්තුවක් ඉටුවෙන මොහොතක හිතට දැනෙන සතුට කොච්චරද?ඒවගේම බලාපොරොත්තුවක් ඉටුවෙන්න ඔන්න මෙන්න කියල තියෙන කොට හිතට දැනෙන නොඉවසිල්ලත්.මේවා ගොඩක් රසවත් හැගීම්.ජිවිත්වෙනකොට අපි ඒවා විදින්න ඕනා.
ඇත්තටම ජීවිතය ජිවත් වෙන්න, ජීවිතය විදින්න බලාපොරොත්තු කියන දේවල් තියෙන්නම ඕන.එහෙම නැත්තම් ජීවිතය කියන්නේ නිකම් ම හිස් පාළු කාන්තාරයක් වගේ. කිසිම තේරුමක් නෑ.නිකම් ම හිස් බවක් විතරයි. අපිට ජිවත් වෙනවා කියලා දැනෙන්නේ බලාපොරොත්තු ඇති තැන තමයි.
හ්ම්ම්ම්ම් ... බලාපොරොත්තුවයි ආශාව නැත්නම් තණ්හාව අතරේ ලොකු සම්බන්ධයක් තියනවා කියලා මට හිතෙනවා.අපි යම් දෙයක් ගැන බලාපොරොත්තු ඇති කරගන්නේ ඒ දේ ගැන තියන ආශාවෙන් නෙවෙයි ද? එක නිසා බලාපොරොත්තු කඩ වුනාම අපිට සමහර වෙලාවට දරාගන්න බැරි තරම් දුකක් වේදනාවක් ඇති වෙනවා. එහෙම බලපුවාම බලාපොරොත්තු නිසා අපිට සිද්දවෙන්නේ හොදක් නෙවෙයි. එත් ඒවා නැතුව අපිට ජිවත් වෙන්නත් බෑ.
ඕනෑම දෙයක් ඕනවට වැඩ ඕන නේ කියනව වගේ වැඩිපුර බලාපොරොත්තු තියාගත්තොත් ඒකෙන් අපට වෙන්නේ නොහොදක් මයි.ඒ වගේම තමයි නොලැබෙන දේවල් ගැනයි තමන්ට කරන්න බැරි දේවල් ගැනයි බලාපොරොත්තු තියාගන්න එක.එකෙන් අපේ ජිවිත වලට ලැබෙන්නේ කලකිරීමක් විතරයි.
බලාපොරොත්තුවක් කඩ වෙනවා කියන්නේ ජීවිතය නැති වෙනවා කියන එක නෙවෙයි. අපිට ජිවිතයේ ඕනා තරම් බලාපොරොත්තු ඇති කර ගන්න පුළුවන් . එත් අපිට ලැබෙන්නේ එක ජිවිතයක් විතරයි. සමහරු බලාපොරොත්තුවක් නිසා මුළු ජිවිතයම නැති කර ගන්නවා.එක නුවණැති වැඩක නෙවෙයි.
බුද්ධිමත් මිනිස්සු විදියට අපි දන ගන්න ඕන අපේ ජිවිත වලට එක බලාපොරොත්තුවක් අහිමි උනාම ඒ මත්තෙම වෙලපෙන්නේ නැතුව එතනින් ගොඩ එන්න. ඒ වගේම අපේ ජිවිත සාර්ථක කර ගන්න. එතකොටයි අපට අපේ ජිවිත වල සැබෑ අරුත දැන ගන්න පුළුවන් වෙන්නේ.....
No comments:
Post a Comment